نظر «کاریتاس بلغاریا»
به خاطر پلان دستور شرایط و نظم اینتگریشن، اعدام و قطع توافقنامه ادغام خارجی های بهره مند از پناه یا حمایت بین المللی که برای بحث جامعه ای منتشر شده.
اظهارنظارات و پیشنهادات خود را اعلام می کنیم، بخاطر این که باور داریم که اشخاصی که پناه یا حمایت بین المللی به دست آورده اند و تمایل هستند مقیم بلغاریا شوند و در بلغازیا زندگی کنند اهمیت برای جامعه بلغاری دارند و نقش مهمی برای درعمل شدن این ارائه دادن اقدامات اینتگریشن متناسب و فعال است. ما موضع خود را ابراز می کنیم از طریق تجربه مئاسسات عضو مان در تعیین کمک برای تطبیق وادغام ابتدایی از طریق کار مان در مراکز قبولی و دفتر متخصص «کاریتاس» برای کمک اینتگریشن که اسمش «سنت آننا» (St. Ann) می باشد.
ما تمایل هستیم که اشاره می کنیم که «کاریتاس» اهمیت تعویض تصویب نامه ای که بکار بردنی نیست با آیین نامه جدیدی که مکانیزم فعال تنظیم کند که تضمین کننده موفقیت روند اینتگریشن باشد می دانیم. ما قدر برخی از اقدامات مثبت پیشبینی شده را هم می دانیم، مانند پیشنهاد برای ارائه شاخص های ارزیابی راندمانی روند اینتگریشن در فصل دوم، و تاسیس واحد هماهنگی (ماده 19، بند 1) در فصل چهارم، مگر ما معتقدیم که در کل این پلان تغییرات قابل توجهی را نخواهد آوادر.
مورد نیاز می دانیم که قبل از تصویب چنین آیین نامه آن باید با دقت مطرح و منسجم شود. در رابطه با این، ما پیشنهاد می کنیم که یک گروپ کاری متخصص راه اندازی شود که شامل از همه نمایندگان سازمان های غیر دولتی باشد از جمله انجمن ملی شاروالی ها و شاروالی های خودشان، که این گروپ کاری پلانی از متن آیین نامه و دستورآماده کند که برای تصویب پیشنهاد شود.
ما در باره متن فعلی نظر و پیشنهادات ذیل داریم:
- مورد نیاز است که فعالیت های حدفمند برای کمک کردن به اینتگریشن مثل پیدا کردن بودجه و پایداری پرژه تضمین شوند، که در پلان فعلی آیین نامه را پیشبینی نشده. آموزش زبان بلغاری اهمیت زیادی دارد، که گواهی نامه برای تمام کردن دوره آموزشی آن را از همه موسسات دولتی پذیرفته شود؛ کمک مالی برای اجاره کردن خانه و پرداختن مصارف خانگی؛ کمک برای آشنایی با محیط اجتمایی و فرهنگی؛ میانجیگری اجتماعی از جمله ترجمان؛ کمک مصرف ماهانه برای اطفال و غیره. خیلی مهم است که کمک اضافی پیشبینی شود برای نیازهای خاص افراد و فامیل در شرایط آسیب دیدن. امکان ندارد که شاخص های ارزیابی راندمانی روند اینتگریشن (در فصل دوم) پیبینی شده سنجیده و موفق خوانده شوند بدون تضمین اقدامات اینتگریشن که نتیجه مثبتی داشته باشند. غیر ممکن است که افرادی که پناه یا حمایت بین المللی به دست آورده اند و مکلفیت خود که در ماده 17 بیان شده اند و جاری از امضاء کردن توافق نامه ادغام (که به جریمه می رسند اگر انجام نشوند) هستند انجم بدهند اگر کار هدفمند و آماده سازی وجود ندارد و همچنین در صورت عدم ارائه تضمین اقدامات اینتگریشن.
- لازم است که مکانیزم پیشبینی شود که شاروالی ها را انگیزه و آماده کند و در انجام دادن مکلفیت تعیین شده از آنها پشتیبانی کند و بداین صورت خطری را کم کند که باز هم شاروالی ها تمایل نخواهند بود در روند اینتگریشن شرکت کنند. واجب است که فعالیت اینتگریشن تضمین مالی و دراز میعاد داشته باشند؛ کار انجم شده ادغامی باید تضمین ضمانت مالی داشته باشد که شامل تعیین کمک میانجی و ترجمان و همچنین سپاردن بعضی از فعالیت های توفق نامه را به سازمان های غیر دولتی. در حال حاضر سازمان های غیر دولتی واحد پیوند، تسهیل و اجرای اقدامات اینتگریشن هستند.
- ایده مثبت تعیین هماهنگ کننده در ماده 19، بند 1 از فصل چهارم، نیاز به توسعه بیشتر دارد و به وضوح نشان بدهد که چگونه این سازمان با شرکت کنندگان مختلف روند اینتگریشن همکاری خواهد کرد و مسئولیت آن به عنوان ضامن اجرای توفق نامه های امضاء شده چیست.
- ضروری است که نظم تخصیص بودجه برای اینتگریشن خارجی های بهره مند از پناه یا حمایت بین المللی بعد از عوض جای مسکن (بند 2 ، ماده 33 از فصل 7) درست توضیح شود. لازم است روشن شود که اداره “پروژه های بین المللی” بودجه هدفمند را چه زمانی و به چه کسی خوهد داد و این پول چگونه به شاروالی ها و کاربران مستقیم می رسد.
- اصطلاح “کار مناسب” (ماده 31، بند 1، نقطه 3 و ماده 17، نقطه 3) اختیار به توضیح دقیق دارد بخاطر این که اگر خارجی های بهره مند از پناه یا حمایت بین المللی پیشنهاد این کار مناسب را رد کنند تنبیه می شوند بر اساس انجام ندادن وضایف و در این صورت توفق نامه ادغام را قطع می شود. “کار مناسب” باید مطابقت با نیازها، میل و توانایی نامزد باشد و احتمال وجود مشکلات با مدارکی که تجربه تحصیلی و حرفه ای آنها را ثابت کند در نظر گرفته شود.
- میعاد وارد کردن اعلامیه برای اعتصاب کردن توفق نامه اینتگریشن (ماده 16) باید به 1 سال طول بکشد.
- پیشنهاد می کنیم که هر عضو فامیل پروگرام اینتگریشن شخیصی داشته باشد مستقلأ از این که ایا سن قانونی داشته باشد و نه به طوری که در بند 5 از ماده 3 پیشنهاد شده که این پروگرام شخصی فقط برای نوجوانان تهیه بشود. اگر این پروگرام های شخصی به توفق نامه پیوست شوند دقیق نشان خواهند داد که نازها، مقصود، فعالیت و مسئوليت هر عضو فامیل چه هنستند و آنها حتمأ برای اعضای یک فامیل کمابیش فرغ خواهند کرد. مطابق این پروگرام ها ممکن می شود که شاخص های ارزیابی راندمانی روند اینتگریشن در فصل دوم سنجیده شوند.
ما در اختیار برای معلومات اضافی مربط به پیشنهادات مان می مانیم و حاضور داریم برای شرکت فعال در تهیه آیین نامه ای که مکانیزم فعال تصویب کند و کمک اینتگریشن متناسب تضمین کند.